هدف هر سیستم تغذیهای این است که فرصتی را برای گاوها فراهم کند تا مقدار خوراک مشخص شده در جیره فرمول شده را مصرف کنند. ملاحظات انجام گرفته درباره انتخاب سیستم تغذیهای باید شامل امکانات، جایگاه نگهداری، تجهیزات موردنیاز، اندازه گله، در دسترس بودن نیروی کار و هزینه باشد. مواد مغذی را می‌توان به طور موثر با تغذیه یک TMR یا مواد جداگانه تامین کرد. تغذیه TMR این امکان را فراهم میکند تا بتوان خوراک را به صورت همزمان و بر اساس مقدار توصیه شده از هر ترکیب خوراکی مخلوط نمود. هنگامی که جیره بهصورت TMR بدون جداسازی اجزای خوراکی مصرف شود، تخمیر شکمبه‌ای نسبت به زمانی بیشتر میشود که مواد خوراکی به طور جداگانه تغذیه می‌شوند. فیدرها نیروی کار درگیر در تغذیه را کاهش می‌دهند و فرصتی برای مصرف کنسانتره از طریق چندین بار تغذیه با مقادیر کمتر در هر روز فراهم می‌کنند. تغذیه جداگانه علوفه‌ها و کنسانتره‌ها زمانیکه علوفه به صورت آزاد در اختیار دام قرار بگیرد و مقدار مصرف خوراک هر کدام از گاوها از میانگین مصرف گروهی مشخص نباشد، دقت فرمولاسیون جیره را محدود میکند. یک جیره نسبتاً مخلوط برخی از مزایای TMR را فراهم میکند و در عین حال این امکان را فراهم میکند تا کنسانتره بر اساس نیاز گاوها تغذیه شود.
عادات تغذیهای و رفتاری گاوها
گاوهای اوایل شیردهی (63DIM) که ۲۳ تا ۴۴ کیلوگرم شیر در روز تولید می‌کردند و به طور آزاد با TMR تغذیه می‌شدند، به طور متوسط ۵ ساعت در روز خوراک مصرف می‌کردند(دادو و آلن، 1994). گاوها در آن مطالعه در جایگاه‌های انفرادی نگهداری، دو بار در روز تغذیه می‌شدند و ۲۲ ساعت در روز به غذا دسترسی داشتند. دفعات مصرف خوراک دامنه‌ای بین ۹ تا ۱۳ بار در روز ( به طور میانگین ۱۱ بار) داشت که به طور متوسط ۲۹ دقیقه در هر بار مصرف خوراک بود. میانگین DMI در هر دوره مصرف خوراک حدود ۱۰ درصد از کل DMI روزانه را شامل می‌شد که بین ۱۵ تا ۲۷ کیلوگرم در روز متغیر بود. با این حال، اندازه وعده خوراکی در طول یک روز بسیار متغیر بود، به این صورت که وعده‌های خوراکی بزرگتر بعد از تغذیه و وعده‌های خوراکی کوچک‌تر در شب مشاهده شد. داده‌های مربوط به DMI و تولید شیر از مطالعات متعدد به طور مثبت با زمان مصرف و زمان نشخوار کردن در روز و همچنین دفعات وعده‌های خوراکی مرتبط بود(جانسون و دیوریس،2018). زمان مصرف خوراک می‌تواند بیش از یک ساعت در روز تحت تاثیر تفاوت در غلظت NDF علوفه، قابلیت هضم NDF علوفه و اندازه ذرات باشد، که ممکن است DMI را در شرایط تغذیه رقابتی محدود کند(گرنت و فرارتو، 2018).
رفتار بر سر آخور خوراک اغلب تحت تاثیر رتبه اجتماعی است. گاوهای غالب، معمولاً مسن‌تر و بزرگتر، تمایل دارند زمان بیشتری را برای مصرف خوراک نسبت به گاوهایی با رتبه اجتماعی پایین‌تر در شرایط رقابتی اختصاص دهند، مانند زمانی که فضای آخور محدود است. گاوهای با رتبه اجتماعی بالاتر، نه لزوماً آنهایی که بالاترین تولید شیر را دارند، تمایل دارند در چنین موقعیت‌هایی خوراک بیشتری مصرف کنند(فرند و پولان،1974). رقابت بر سر آخور باعث افزایش اندازه و طول وعده خوراکی و کاهش دفعات خوراک شد، بدون اینکه تاثیری بر DMI یا زمان مصرف خوراک در یک مطالعه داشته باشد، اما روند کاهشی جزئی را درباره زمان و نرخ مصرف خوراک نشان داد. تحقیقات نشان داده است که محدود کردن دسترسی به خوراک به ۸ ساعت در روز باعث کاهش تولید شیر گاوهای با میانگین تولید شیر ۲۵ کیلوگرم در روز به میزان ۵ تا ۷ درصد در مقایسه با گاوهایی که دسترسی آزاد به خوراک دارند، میشود. حداقل ۴۶ سانتی‌متر فضای آخور را برای هر گاو تعریف شده است. با این حال، فضای بهینه یا بحرانی آخور خوراک مورد نیاز احتمالاً بسته به رقابت بین گاوها، تعداد کل گاوهایی که به فضای آخور دسترسی دارند و در دسترس بودن خوراک در یک دوره ۲۴ ساعته متفاوت است. فرند و همکاران (1997)، فضاهای آخور 10، 20، 30، 40 و ۵۰ سانتی‌متر برای هر گاو را برای گاوهای اوایل شیردهی با تولید معادل گاوهای بالغ ۷۷۰۰ تا ۱۰ هزار کیلوگرم در سال ارزیابی کردند. میانگین زمان صرف شده در آخور خوراک( 7/3 ساعت در روز) تا زمانی که تنها ۱۰ سانتی‌متر فضا برای هر گاو در دسترس بود کاهش پیدا نکرد. هنگامی که ۱۰ یا ۲۰ سانتی‌متر به ازای هر گاو وجود داشت، همبستگی غالبیت با طول دوره‌های مصرف خوراک افزایش پیدا کرد. برای تلیسه‌های شیری در حال رشد نیاز به فضای خالی خوراک بر اساس سن متفاوت است. مشخص شده است که رشد سریع در تلیسه‌های در حال رشد تغذیه شده با TMR را می‌توان در تلیسه‌های جوان(۴ تا ۸ ماهه) با ۱۵ سانتی‌متر فضای آخور حفظ کرد، اما در سن ۱۷ تا ۲۱ ماهگی، فضای آخور باید مساوی فضای توصیه شده (47 سانتی‌متر) برای گاوهای شیرده باشد. گاوها آخورهایی را ترجیح می‌دهند که به آنها این امکان را می‌دهد تا بتوانند از سطح صاف که مشابه موقعیت چرای طبیعی است، خوراک را مصرف کنند. نشان داده شده است گاوهایی که با موقعیت سر به سمت پایین نسبت به گاوهایی که با موقعیت سر در حالت افقی خوراک می‌خورند، ۱۷ درصد بزاق بیشتری تولید می‌کنند. فعالیت‌های هدر دادن خوراک مرتبط با آخورهای بلند، مانند پرتاب خوراک زمانی که گاوها با موقعیت سر رو به پایین خوراک مصرف می‌کنند، برطرف می‌شوند.
REFRENCE
Dada, R. G.. and M. S. Allen. 1994. Variation in feeding behavior characteristics measured continuously among dairy cows in early lactation. J. Dairy sri.77:132-144.
Johnson, C., and T. Devises. 2018. Shen communication: Associations of feeding behavior and milk production in dairy ems. J. Dairy Sri. 101:3367-3373.
Grant. R., and L. Ferrareto.2018. Silage characteristics and dairy cow feeding behavior. J. Dairy Sri.101:4111-4121
Friend .T.H.,and C.E. Polan.1974.Social rank,feeding behavior, and free stall utilization by dairy cattle. J. Dairy Sci. 57:1214-1220.
Friend .T.H.,and C.E. Polan. And M. L. McGilliard.1997. Free stall and feed bunk requirements relative to behavior, production and individual feed intake in dairy cows. J. Dairy Sri. 60:108-116.